تنها ترین آدم رو زمینم به خاک غم عادتم بشینم غریبه ام بین همه آدام ا برای من مونده فقط این صدا **** دل تنگم و اهل دیار دردم دنبال هم درد خودم می گردم لبامو بستم ولی حرفا دارم رنجیده دل از غم روزگارم کاشکی سکوتو بشکنم رها شم آزاد ازین حصار بی هوا شم
برای رفتن یه بهونه میخوام از توکه خوبی یه نشونه می خوام سهم تو بوده همه دل تنگیام از اسمونت یه ستاره میخوام مثل کسی که غم رفیقه راشه